ความโง่อีกหนึ่งแบบ

ความโง่แรก

คนโง่ย่อมให้ความโกรธของเขาพลุ่งออกมาเต็มที่ แต่ปราชญ์ย่อมยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ [สุภาษิต 29:11]

ความโง่หลัง

เขาผู้ปิดบังความเกลียดชังมีริมฝีปากมุสา และเขาผู้ออกปากใส่ร้ายเป็นคนโง่ [สุภาษิต 10:18]


หวังว่าเป็นครั้งสุดท้าย ไม่อยากให้เห็นความโง่มากกว่านี้อีกแล้ว