ภาพที่เป็นจริง

ตอนเช้าเห็นภาพว่าได้ชี้หน้าใครบางคน และกล่าวว่า "ท่านไม่รู้พระคัมภีร์หรือฤทธิ์เดชของพระเจ้า" ก็มาอ๋อเอาตอนเย็นแล้ว เพราะตอนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่ได้คิดถึงเรื่องเมื่อเช้า

เป็นเรื่องน่าเศร้าใจอย่างนึง ถ้าคริสเตียนจะเถียงกันเรื่องพระคัมภีร์ อืมม...จริงๆ ก็ไม่เรียกว่าเถียงหรอก แต่ก็งง ที่คนเชื่อพระเยซู หากได้สัมผัสความรักพระเจ้า จะคิดว่าพระเจ้าจะยังสร้างเราให้อยู่ในกาลเวลา เพื่อรอดูคนตกนรก เช่นว่า โนอาห์กับน้ำท่วมโลก คนทั้งโลกที่ตายไปเพราะไม่ได้ขึ้นเรือโนอาห์ หากพระเจ้ารู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว ทำไม๊พระองค์ "จึงเสียพระทัยที่ได้สร้างมนุษย์ไว้บนแผ่นดินและโทมนัส" และกวาดล้างมนุษย์ที่สร้างมา หากพระองค์รู้ว่าพวกมนุษย์เกิดมาเพื่อจะตายและตกนรก (1 เปโตร 3:19-20) มันช่างขัดแย้งเหลือเกิน ถ้ารู้ว่าสร้างให้เกิดมา จะทำให้พระองค์เสียใจ พระองค์จะสร้างทำไม๊ ไม่เข้าใจ โลจิกแบบนี้คิดไม่ออกได้ยังไงว่าไม่เหมือนละครฉากหนึ่ง แหม่ พระเจ้าที่เป็นความรัก แท้ๆๆๆๆ จะทำอะไรแบบนี้ได้ยังไง แล้วถ้าพระองค์เป็นอย่างนี้จริงๆ จะเป็นความรักตรงไหน

แล้วพระองค์จะสร้างนรก-สวรรค์ขึ้นมาเพื่ออะไร ในเมื่อพระองค์รักมนุษย์ที่ตกนรก ถึงเค้าจะ ทำบาปขั้นตกนรก พระองค์ก็ยังรักเค้าอยู่ มันไม่ใช่เรื่องโลจิกเลยจริง จริ๊ง พระเจ้าผู้เป็นความยุติธรรม และเที่ยงธรรม พระองค์ตั้งกฎแล้วจะทำลายเสียได้หรือ พระคัมภีร์มีบอกมากมาย ว่าคนประเภทไหนจะไม่ได้เข้าแผ่นดินสวรรค์ คนประเภทไหนจะตกนรก เฮ้อ คิดแล้วปวดหมอง ว่าคนเราเชื่อเข้าไปได้ยังไง เชื่อแบบนั้น แล้วพระเจ้าจะเป็นความรักในกรณีใดได้บ้าง ใครก็ได้ ช่วยบอกที

เซ็งอีกแล้ว เดี๋ยวไว้กลับมาเขียนใหม่