นิมิตของพระเจ้า กับแผนการของซาตาน

(วันนี้ว่าจะเริ่มบันทึกไดอารี่ที่นี่ไปก่อนเป็นการชั่วคราว ภาษาไทยซะด้วยนะ หลังจาก Blog ที่จะเขียนและออกแบบดาต้าเบสเองไม่เสร็จซักที ศึกษามานานแล้ว จะไปบันทึกย้อนหลังด้วย)

วันนี้แปลกมาก มีแต่คนทวงถามเรื่องเว็บอิมมานูเอล ทั้งที่ปิดไปแค่เว็บบอร์ด คนบ่นเหงาและรีเควสมากันตรึม แปลกอย่างไม่น่าเชื่อ นุชมาบอกด้วยว่าฝันถึงเรา ในฝันเราแทรกสายซ้อนเข้าไป ร้องไห้ และบ่นกับนุชว่า แย่แล้ว ผีมันไม่ยอมให้ทำเว็บ หมดแรง อะไรประมาณนี้ นุชถึงได้มาถามเราใหญ่ว่าเป็นไงมั่ง 555 ถ้าอาทิตย์ก่อนก็เกือบตาย เพราะรู้สึกว่าตัวเองป่วยหนักมาก

แต่ก็ขอบคุณพระเจ้า ที่รอดชีวิตมาจนวันนี้ได้ อาทิตย์ก่อนที่ป่วย คิดไปจริงๆ ว่าพระเจ้าคงไม่อยากให้เราทำเว็บซะแล้ว แต่อาทิตย์นี้พอรู้แล้วแหละ ว่าผีมารมันทำงานของมันด้วย ก็ไม่รู้มันจะกลัวอะไรเรานักหนาน้อ ต้องมาเล่นงานด้วย 555 แต่พระเจ้าก็อยู่ฝ่ายเรา ใครเล่าจะต่อสู้ได้ ^_^

ก็วันนี้นั่งทำเว็บไป ทำไปทำมา เข้าอีหรอบเดิม ไปนั่งศึกษาเทคโนโลยีบล๊อค และเพลินกับบล๊อคฮาๆ ของชาวบ้าน โค้ดที่โหลดไว้ ก็ไม่ได้เอามาใช้ เพราะระบบสมาชิกและระบบเว็บ ค่อนข้างแตกต่างกับบล็อคอื่นๆ เอามาประยุกต์ใช้ด้วยกันไม่ได้ พอละดีกว่า ไม่อยากบ่นมาก เพราะ คนพูดมากก็สะสมการทรยศ บุคคลผู้ยับยั้งริมฝีปาก ก็เป็นผู้หยั่งรู้

ว่าแต่ว่าวันนี้พระองค์จะปลุกเราตอนตี 5 ให้ลุกขึ้นมาอธิษฐานอีกมั๊ยน้อ?????

Love U...Jesus,
Your child

วันที่น่าสับสนระหว่างดีใจ หรือน่าเบื่อ

โอ้โฮ โปรแกรมเมอร์พี่ท่านไม่อยู่ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก และวันนี้ก็ยังไม่มีงานใหม่ทำ นั่งดู Langham XML ที่เขียนสำเร็จเมื่อวานได้ซักพัก ก็นั่งออกแบบเว็บใหม่ทั้งวัน แต่ไฟไม่ค่อยติดเลย ไม่รู้มุ่งหน้าผิดทางอ๊ะเปล่า คนเรามักจะมีวิญญาณกับบางสิ่งที่เราทำ อย่างเป็นโปรแกรมเมอร์ เวลาไปทำงานออกแบบ มันไม่มีวิญญาณของดีไซเนอร์ งานที่ออกมา ก็จะดูรู้ว่ามันไม่ใช่มืออาชีพ แต่อย่างน้อย วันนี้ก็รู้สึกแฮปปี้ดี ไม่ได้นั่งเครียด คิดโปรแกรมไม่ออกเหมือนวันก่อน อ่า แต่ขอบคุณพระเจ้าเนาะ อยู่ๆ จะออกก็ออกเลย มาแบบไหลไม่หยุด

รู้สึกอยากผูกพันและเข้าไปอยู่พระนิเวศน์พระองค์มากกว่านี้ วันนี้เลยตัดสินใจกลับทางอ่อนนุช เพื่อแวะเข้าไปที่โบสถ์ แต่ขอบอก ไม่อยากรู้สึกแบบเนื้อหนังเลยนะ แต่ไม่รู้สึกติดใจหรืออยากสามัคคีธรรมกับใครเป็นพิเศษ โบสถ์เราขาดวิญญาณแห่งไฟจริงๆ นะ (ไม่ได้คิดเอาเอง) ยิ่งนานวัน ไฟยิ่งมอดลงๆ ทั้งที่เพิ่งจะฟื้นฟูใหญ่ตอนไปค่ายที่ Fountain Tree, Korat อยู่หยกๆ

ตอนแรกก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าเรามันคิดแย่ซะขนาดไหน ตอนไปถึงโบสถ์ ไม่เห็นรถที่บ้านจอดอยู่ เลยรู้ว่าหม้อของแจ๊ค (JackPot) วันที่ไม่มา ก็ดันมากันปกติ วันที่เสี่ยงมา ดันไม่มา เฮ้อ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นขาด เลยไปเก้อ นั่ง Cab กลับบ้านโลด ไม่ได้คิดจะอยู่นมัสการ อธิษฐานกับพี่น้องที่โบสถ์เล้ยยย เห็นมั๊ยล่ะ เราเองก็ขาดไฟ ทั้งที่พระเจ้าบอกกับเราว่า ทุกอย่าง มันต้องเริ่มที่ตัวเราก่อนซะงั้นสิ

ก็ขาประจำ หลับตอน(จะ)เฝ้าเดี่ยว พอจะอ่านพระคัมภีร์ปุ๊บ 555 ฤทธิ์เดชแห่งพระวจนะพักนี้ กล่อมสนิทจริงๆ

REALLY Boring

Boring day again...
Today there's some exciting stuff.
Client of Keen has emailed to David, my boss, yeterday.
They rudely damned about Perl script though they never allow us to test on their server.
But just a piece of cake!

The big thing which makes my heart wounded.
It's all cycle of unwelcome life.
I never pleasure or got peace for working in office.
It's not my life and I'm so boring.
Oh God, I know I should be glad and rejoice for every situation to serve You
but I don't know how to get happiness here. SO SO BORING.
In the name of Jesus, I pray to get out of here ASAP.
Will mother understand me? Will I understand her?
I would not trouble her to regret but I cannot endure now.
I'm making up my mind to enter biblical school.
I still wait for the answer from up above.
Oh God, plz plz me.....do you know here's really boring for me.

O Lord...I'm so lazy to close to you.

Dear Lord,

So tired to attack with spiritual world.
I may be using my strength instead of Your power.
Cuz I cannot love someone who serves you now.
I fell disgusted myself and all pples around me.
I'm lazy to pray, lazy to face the man you create.

It's not easy to finish my intention.
I know I need you terribly but I don't know why I'm lazy to talk with you face to face.
Help me plzzzz...
Lazy even write this Blog!

Stop now...bye